Kategoria: Wywiady

Pandemia spowodowała, że ludzie zaczęli się zamykać, skupiać na sobie, obojętnieć na to,
co dookoła. Niechętnie się angażują. Musimy wyciągać ich z tej próżni i budować nową
wspólnotę
Trzeba wychodzić do ludzi, rozmawiać i pokazywać, co robimy dla dobra mieszkańców i
rozwoju okolicy. Dla sołtysek to jeszcze duży problem. Kobiety nie potrafią się chwalić.
Jesteśmy wychowywane w przeświadczeniu, że opowiadanie o swoich osiągnięciach jest
niestosowne, że powinnyśmy być skromne i za dużo o sobie nie mówić

Rodzice powinni wiedzieć, że ich dziecko po tranzycji to wciąż ta sama osoba, tylko szczęśliwsza, bo może być w pełni sobą. W środku nie ma żadnego przed i po. W związku z tym absolutnie nie ma potrzeby przechodzenia żałoby po stracie dziecka, które rodzice „mieli”.

Chciałabym, byśmy wszyscy sobie uświadomili, że zachowanie nieskażonej przyrody jest kluczowe dla naszego istnienia. W naszym kraju ostały się resztki dzikiej przyrody. Każdy powinien jej bronić, niezależnie od zawodu, jaki wykonuje, poglądów politycznych i stanu posiadania, ponieważ to jest najcenniejsze, co mamy jako społeczeństwo - mówi Cecylia Malik, Laureatka Programu Wzmocnione

Organizują spotkania świąteczne, warsztaty, seanse filmowe czy wspólne wypady do miasta.  Wiejskie wspólnoty kobiet i ich liderki sprawiają, że życie na wsi zmienia się na dobre.

Nie warto bawić się w gierki
Emocjonalne potrzeby mamy dokładnie takie same, jak osoby neurotypowe i zazwyczaj tak samo zależy nam na relacjach, tylko droga do nich jest dla nas bardziej wyboista, ponieważ musimy pokonać więcej barier – mówi Ewa Furgał, która diagnozę zespołu Aspergera otrzymała w wieku 36 lat, edukatorka antydyskryminacyjna, laureatka IV edycji Programu WzmocniONE

Jeśli chodzi o obecność w polityce czy mediach, to z ankiet i rozmów, jakie przeprowadzamy, wynika, że kobiety mają mnóstwo obaw. Paraliżuje je lęk przed byciem ocenianą. Kompetentne dziewczyny często nie startują w wyborach lokalnych czy krajowych właśnie z obawy, że wystawią się na krytykę i oceny. Kolejny powód to brak wiary we własne siły i sprawczość. Kobiety nie wierzą, że mogą zmieniać rzeczywistość.

Jednym z najbardziej charakterystycznych zjawisk dla dziewczęcego spektrum autyzmu jest maskowanie autystycznych cech. Stosowane dotąd narzędzia diagnostyczne lepiej „wychwytywały” chłopców, więc dziewczęta miały mniejsze szanse na zdiagnozowanie, czyli uzyskanie pomocy. Jak wygląda dziewczęcy autyzm?

Na wsiach nadal panuje przekonanie, że „bije, bo kocha”, a mężczyźni potrafią nawet postawić kumplowi piwo w uznaniu za to, że potrafi „trzymać kobietę w ryzach”. O zjawisku przemocy domowej na wsi mówi Beata Makarczuk-ackowska, przewodnicząca Koła Gospodyń Wiejskich Kije i Wianki, laureata IV edycji Programu WzmocniONE

Dziękujemy za zaproszenie do podcastu „Kobiety jak rakiety". Z Małgorzatą Rutkowską i Agatą Stafiej-Bartosik z Ashoka Polska rozmawiała Paulina Kirschke. O czym? Oczywiście o WzmocniONYCH. Rozmowę możecie wysłuchać na stronie: Podcasty lub na Spotify.

W prawie połowie polskich rodzin nie mówi się o miesiączce. Młode osoby nie wiedzą, czego się spodziewać, bo rozmowę o niej wciąż uznaje się za temat wstydliwy, chociaż mamy prawie połowę XXI wieku i mieszkamy w centrum Europy - mówi Julia Kaffka, współzałożycielka Fundacji Akcja Menstruacja, laureatkiI IV edycji Programu WzmocniONE